බැඳීම්..... වෙලාවකට පුදුමාකාරයි තමයි!
ඒත්, වේලාවකට හිතෙන්නෙ නැද්ද පුදුම වෙන්න දෙයකුත් ඒතැන නෑ නේද කියල? ඇයි පුදුමාකාර වෙන්නෙ බැඳීමක්, ඒ බැඳීම ඇති කරගන්නෙ අපි-අපිම නම්...?
ඒත්, වෙලාවකට ඒක පුදුමාකාරයි තමයි...!
මල් ඕනෑ තරම් පිපුනත්, එක එක අය ඒ දිහාව බලන්නෙ තම-තමන්ගෙ 'ඇස්' වලින්නෙ.
'ඇස්' මං හිතන්නෙ හිතට කොහොම හරි සම්බනද වෙන්ඩ ඕන. මොකද, හිතේ තියන අඩුවැඩිය ටික ටික එකතු කරගෙනනෙ අපි දෙයක් දිහා බලන්නෙ.
හ්ම්හ්!
ඊට කලින් හිතන්ඩ මහ බැරෑරුම් ප්‍රශ්නයක්!
අපි හිතන්නෙ 'මොලෙන්ද' නැත්තං, 'හදවතෙන්ද'?
මං අහන්නෙ 'හිත' තියෙන්නෙ කොහේ වෙන්නැතිද? ඒක හරි අමාරුයි හිතන්න...
මමත් තාමත් හිතනව!
හිතට ගැලපෙන දේකට අපි ආස කරනව වගේම අපි හිතට ගැලපෙන අයට කිට්ටු වෙනව.
සංසර බැඳීම්..අම්මා, තාත්තා, අක්කා, අයියා, නංඟි, මල්ලි, දුව, පුතා, ආච්චි, සීයා!ඔය ඇරුණාම, ඒ බැඳීම් එකට එන නෑදෑ බැඳීම් ඇරුනාම අනික් හැම බන්දනයක්ම අපි නේ බැඳගන්නෙ.
බෑඳීමක් ඇතුලෙ සර්ව සම සිතුවිලි නෑ තමයි. ඒත්, ඒ ඇතුලෙ තියන කලබල ගතියත් එක්තරා 'ගතියක්' තමයි. හිහ්!
සමහර වෙලාවට පුංචි පිණි බෝල ඉරට ආදරෙන් උදෙන්ම නැඟිට්ටට, ඉරත් ආදරේට හාදුවක් දෙන්න ගියොත්....
"පිණි බෝලෙ පවු!"අපි එහෙම කියයි... සමහරවිට ඉරත්, පිණි බෝලෙ උනත් එහෙම හිතයි....
ඒත්, සමහරවිට.....
ඉරත් - පිණි බිංදුවත් එහෙම කොහෙත්ම හිතුවෙ නැතත් අපි කියයි....
" පිණි බෝලෙ පවු!"
අර කෙසෙල් ගහෙන් මුවයක් මෝදු වෙද්දි 'අම්මව මරාගෙන උපන්න කුමාරය' කියල කොයිතරම් කීවත් ඒකත් එක්තරා බැඳීමක් තමරයි!
අවසානෙ.....
සමහර බඳිම් තියනව ඇහැට පේන්නැති, කනට ඇහෙන්නැති සමහර වෙලාවට කෙනෙකුට කොහෙත්ම දැනෙන්නැති.....
මඩේ ඉපදිල, විලෙන් උඩට ඇවිත් හිනාවෙන නෙලුම මඩත් එක්ක තිබ්බ (තියන) බැඳීම කොයි වගේ කියලද ඔයා හිතන්නෙ?.
(කාලයක්) ඒ අතරෙ තිබ්බ(තියන) බැඳීම,
ඕවු.... සමහර විට ඒක අහම්බයක් වෙන්ඩත් පුලුවං....
පේන්නැති, , ඇහෙන්නැති, දැනෙන්නැති උනත් ඒ බැඳීම තාමත් එහෙමමයි!.
" ...'නිසල' විසල් නෙලුම.... මේ අහපං! මේක තමයි කාලය. ආං ඉර පායලා.. පේනවද සමනල්ලු පියාඹන අපූරුව...ඒ තමයි නුඹේ ලෝකෙ. මේ හීතල වතුරට තමයි මම ආදරේ මේ මගේ ලෝකෙ...."
"ඒත්, හැමදාම මේ 'ඟංඟාව' හිඳිල යනකල්ම මම නුඹේ මුල් රකිනව.
ඟංඟාව පතුලෙ ඉඳන් 'මඩ' කතාකරනව ඔයාට ඇහුනද?
නැහැ?
ඒක හරි....
එයා කතා කලේ හිතෙන්නෙ...
ඔවු.. අර හදවතේද, මොළේද තියෙන්නෙ කියල මම තාමත් හොයන හිතෙතන්....
ඒකත් එක්තරා බැඳීමක්!
ඒකනෙ මං කිවුවෙ
'බැඳීම්..... වෙලාවකට පුදුමාකාරයි තමයි!'
තව දෙයක්....එක පුංචි දෙයක්
වැඩිය හිතන්ඩ එපා..
සමහර සුබ පැතුම් උපදින්නෙත් 'හිතේ...' ඔවු, ඔවු.. ඒ 'නාදුනන' ඒත් 'අඳුනන' හිතේ....
වචන, අකුරු, පාට, හිනා.... අඩු ගානෙ කඳුලුවත් නැතුව ( මඩ ගොඩක, ඟංගාවක කඳුලු වෙන්කරගන්නෙ කොහොමද ඉතිං කොහොමත්..?)
හැබැයි ඒත් 'සුභ පැතුම්' ම තමයි...
