අනන්තය ....
කොතැනින් නිමා වේදැයි නොදැන
තෙරක් නොපෙනෙන දුර අවකාෂෙ පුරාවට
එකතුකල මතක ඉම
නුඹ තාරුකාවක්ය,
පෙනුනත්, නොපෙනුනත්
හැමදාක එහි රැඳෙන....,
ගෙවී ගිය අතීතයෙ,
දවස් කොතරම් වේද
හැඞූ කඳුලැල් සේම සිනහ මල් අහුරු ළඟ
ළඟින් හෝ දුරින්වත්
නුඹත් උන්නා නිඹඳ....,
හෙටක් ළඟ....
දේදුන්නේ මොන පාටදැයි නොදත්
නූපන් නිමේෂෙක - හීනත් පිපෙනකල
ගැහෙන හද ගැස්මෙ ස්වර
තාල හැඳිනුවා නුඹ
ගැයුවත්, නොගැයුවත්
හිතේ සනිටුහන් කර....
කියන්නේ කෝම මම
මිතුදමේ අරුණැල්ල
එලිය කලයුරු මසිත
වචන සීමිත ලොවක
කීවත්, නොකීවත්
අහන් ඉන්නා හිතට
දැනෙන බව දනිමි මම
හඳුනනා බව නුඹද....
2011.10.16
