මියැදෙන හදසර - නිහඬව ඉකිබිඳ
කඳුලක් රඳවා දෑස්වසා....,
මිහිලිය සිප, එන - සුළඟට මුසුවන
සුසුමක්, නිදි නැති සඳෙහි හොවා......
අහසත් ඉකිබිඳ - හඬනා පිණිමුතු
නොවටින කඳුලක් කොපුල් තෙමා......
තවත් හඬන්නට - කඳුලැල් නැති හිත
ගලක් වුනාදෝ නාරිලතා......
සිහින දකින්නට අකැප, අරුම හිත
සඟවාගෙන පියයුරින් වසා......
සියක්වරක් කෙලෙසුන හද පැතුමන්,
යලිත් ඉපිදැ ඈ තැවූ නියා......
ඉගිල, ඉවත - යලි එන මං වැරැදුන
සමනල අත්තටු පාට වසා......
රිදෙන, ඉරුන හිත - කුමට මුවාකර
දේදුන්නේ ගිනි නිවනු විනා.....
ලස්සන කවි පෙලක්.. හුගාක් රසවින්දා..
ReplyDelete