ඒ කාලෙ තියා සාමාන්‍ය පෙල පංතියෙදිවත් මම පංතියෙ තිහක් - හතලිහක් ළමයින්ගෙන් විසි දෙවෙනියට ඉහල අරං තිබ්බෙ නෑ එක වාර විභාගෙකදිවත්. කවදාවත් මගෙ ප්‍රගති වාර්ථා පොතේ දම් පාට මුද්‍රා තීන්තෙන් "ප්‍රසංශනීයයි" කියලා වැදිලා තිබ්බෙ නෑ.
හැමදාම ගණිතය භාර ගුරුතුමිගෙන් බැනුම්! දවසක්, ඒ මදිවට ඉංග්‍රීසි භාර ගුරුතුමි මුලු පංතිය ඉස්සරහ මට ඇඟිල්ල දික් කරලා කිව්වා.,
" ඔයා අම්මලාගෙ සල්ලි නාස්ති කරනාවා!" කියලා. මට ලකුනු අඩු හන්දා.
මට බොහොම රිදුනා! මම අමතර පංතිගියේ ගණිතයටයි විද්‍යාවටයි. ඇත්ත, අම්මලාට සල්ලි ප්‍රශ්න ගොඩයිතමා. ඒත් මං ඒයාලාගෙ සල්ලි නාස්ති කලේ නෑ. හැමදාම අම්මා වැඩ ඇරිලා ආවම පර්ස් එකෙන් රුපියල් දෙකක් අරං එකතු කරලා, ඒවයින් උපන්දිනේට යාලුවන්ට 'පෝටෙලෝ' අරන් දුන්නෙ ආසාවට.
ඒත් මම සල්ලි නාස්ති කලේ නෑ!ඒ කීමට හිත රිඳුනත්, මම දැනන් උන්නෙ නෑ මීට වඩා මම තව වැඩකරන්නෙ කොහොමද කියලා.
අන්තිමේ, මම සාමාන්‍යපෙල පාස් උනා! පංතියෙ හොඳට වැඩකරපු සමහර 'බ්‍රයිටන්ට'වඩා හොඳට!. මම ඉස්සරෝම දැනගත්තවෙලේ බත් කාගන්නත් බැරව ඇඬුනා. අම්මටයි, ලොකු අක්කටයිත් ඇඬුනා, තාත්තට ආඩම්බර හිතුනා.අපේ ංතිභාර ගුරුතුමී, ගණිත ගුරුතුමී, බෞද්ධ ධර්මය, සිංහල, සමාජ අධ්‍යනය උගන්පු ගුරුතුමීලට ඇස්වලට කඳුලු ආවා.
මම ඉංග්‍රීසි ගුරුතුමී මුන ගැහෙන්න ගියා. ඈ හය ශ්‍රේනියේ නංගිලාට ඉංග්‍රීසි උගන්නනවා. මව දැකල ඇහුවා
"ඇතියන්තම්! අඩු ගානේ පාස් වෙලාවත් තියෙනවා වගේ!"
මම කිව්වා "මට 'A' එකක්! ඉංග්‍රීසි වලට!"
.ඈ පුදුම උනා. මම ඈ දිහා බලා උන්නා. දනගහලා වඳින්න හිත දුන්නෙ නෑ. ඇයි කියන්න දැනෙන්නෙත් නෑ. ඒත්, මම ආපහු හැරිලා එද්දි මගෙ ඇස්වල කඳුලු පිරුනා.
ඊට අවුරුදු නවයකට පස්සේ, අපි පාසලින් පිටවෙලා අවුරුදු හයකට පස්සෙ, මම ආයෙමත් අපේ ඉස්කෝලෙට ගියා. සුහද හමුවකට.
ඈ උන්නා සුදු සාරියක් ඇඳගෙන. ගෙදර යන්නයි සූදානම. මම දුවලා ගිහින් ඇයට කථාකලා. ඈ පුඳුම උනා ඇගේ පියා මියගිහින්. තවත් ප්‍රශ්න රශියක් ඈ මා සමඟ දොඩමලුවු විනාඩි කීපයට මා සමඟ කීවා.
" මම දැන් යන්නම් දූ"
ඈ කියද්දි, මම බොරලු පිට්ටනියේ දනගසා ඇයට වැන්දා. කඳුලින් පිරුනු නෙත් වලින් ඈ මා දිහා බලන් උන්නා නිමේශයක්.
"මේ මගෙන් ඉගෙන ගත්ත දරුවෙක්"
අසලින් ගිය වර්ථමාන ශිෂ්‍යාවකට කියමින් ඈ මා වැළඳ ගත්තා!
adee mama hithagena hitiyee oya kollek kiyalanee
ReplyDelete