ඔයා දැන් හරි වෙනස් (මේ මම ම තමයි)

ජීවිතය කියන්නෙ මොකද්ද කියල නානාප්‍රකාර අර්ථ දැක්වීම් දෙන කවුරුවත් ජීවිතය ඒ විදියටම.... ඒ කියන්නෙ, තම තමන් ජීවිතේට දීපු තේරුමෙන්ම ජීවත් වෙනවද කියන එක  කොයිතරම් දුරට ඇත්තද කියල දන්නෙ ඒ ඒ අදාල අය විතරමයි. ඒ මට හිතෙන හැටි සමහර විට ඒ විදියටම ජීවත් වෙනව වෙන්නත් පුලුවං තමා. 

ජීවිතේ ඔයාටත් මටත් දැනෙන්නෙ හාත්පසින්ම වෙනස් විදියට. මම කවදාවත් විශ්වාස කලේ නෑ මං වගේම හිතන තව කෙනෙක් කොහේහරි ඉන්නවද කියල. "අපි දෙන්නගෙම අදහස් හරි සමානයි" කිවුවද කවුරු හරි, කවදහරි?  එහෙමනම් ඒ ජොලියට. නැත්නම්, පොඩියක් හිතල බලන්න හිත තේරුම් ගන්න අපූරුව එක්කො එයා ඔයාගෙන් ලොකු දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙලා නේද කියල. සමහරවිට ඒක අපේ හිත තේරුම් ගන්නේ අපි ඒ මැජික් එකට රැවටුනා කියල දැනගත්තට පස්සෙ වෙන්නත් පුලුවං. එතකොට සමහරවිට ඉස්තලෙ වහන්න තප්පරේකට කලින් අස්පය පැනල ගියා වගේ වෙන්නත් පුලුවං. 

'හොඳම යාලු'ව කියල කියාගන්න කෙනා ඇතුලෙ උනත් මම අප්‍රිය කරන මොහොතක් නැති වෙලා තියනවද ? ඒත් එහෙම උනයි කියල 'හොඳම යාලුව' කියන තනතුර ඒයාගෙන් ගැලවිල යනවද? බලාගෙන! සමහරවිට.... ඒ නොගැලවීම තුල තියෙන්නෙත් එක්තරා විදියක මායාවක්, නැත්නං මැජික් එකක් වෙන්නත් බැරි නෑ. 

ආදරය තුල "මෙයා නම් මවල තියෙන්නෙ මටම තමා" කියන යුගල කීයක්ද? ඒවයෙන් කීයක් යුගලයක් විදියටම පැවතුනාද?. සමහර විට, මයා බන්ධනයක් ක්‍රියාත්මක වෙලා වෙන්න පුලුවං. 

"ඔයා දැන් වෙනස් වෙලා.... "

කවුරුහරි එහෙම කියද්දි  හිත යටින් පුදුමයක් නොදැනුනා නෙවෙයි නේද?. "මම වෙනස් වෙලා නෑ, ඔයා තමා දැන් හරි වෙනස්". අපිට හිතට එහෙම හිතිල නතර වෙන්නෙ නෑ. කටෙන් ඒ වචන පිටවෙන්නෙ බොහොම දරුණු විදියට. 

ඇත්ත, වෙනස් වීම තරම් හිත රිද්දන දෙයක් තව කොහෙද? ඒත් අපි අපිම උනානම්, අපි අපි වගේම කාබන් කොපියක් හොයල මායාකාර විජ්ජාවකට රැවටටෙන්නෙ නැතිව උතන්නනම්, සමහරවිට අදටත් බැඳීම්  අපි ළඟ. පැය, දවස්, සති, මාස, අවුරුදු ගනන් වලින් අගය වැඩිකරගෙන ඒ බැඳීම්. 

සමහර විට මම මමම වෙද්දි අනෙකා ආයාසයෙන මම උනෝතින්! උවමනාවෙයි ලොකු ධෛරයක් ඒ බැඳීමම ඉස්සරහට අරං යන්න. මොකද ආයාසයෙන් කවුරුත් මුකුත් කරන්නේ අපි ගාව නැති ඒ දේට අපි පුදුම තරං ආස කරන හංදයි. ඒත් බලාගෙන! අමාරුවෙන් මවාගත්ත ශෝබන හීනෙට පුරුදු වෙද්දි හිත ලිහිල් වෙන්නත් පුලුවං. එතකොට අර 'හරියටම ගැලපෙන හොඳම භාගෙ' හිතන්න ගනියි  "හ්ම්හ්! මෙයා නම් දැන් හරි වෙනස්" කියල.

අවුරුදු ගානක යාලු මිත්‍රකම්, ආදර කතන්දර, පවුල් ජීවිත ඇතුලෙ තියෙන්නෙ "අහා! මේ නම් මටම කියල මැවුව කෙනෙක්" කියන සිතුවිල්ලමද? මට හිතෙනව ඒක එහෙම නෙවේ කියල. ඒ අස්සෙ නැද්ද නොගැලපීම්? පුංචි පුංචි ඒව විතරක් නෙවේ මහ විසාල බරබතල ඒව පවා.

එහෙම ඒව තියනව, තවත් ඇති. 'කරවිලයි කොහොඹයි' වගෙ ගැලපෙන ජෝඩුවක උපමාව තිත්ත උනත් (හා! ඒක බොහොම අපූරුවට ගැලපෙනවනෙ හරියට සඳුන් සමන් වගේම)දකින්න උත්සහ කරමුද නොගැලපීම් ගොන්නක්. හෝ!  ඔන්න එක පෙලට ඔය ගලාගෙන එන්නෙ. කොටින්ම කීවොත් ඒක ගහක් මේක වැලක්! 

ඉතිං නොගැලපීම දැක්කට හිතුවද පොඩියක් ඒ නොගැලපීම එයාල අපූරුවට විසඳ ගත්තුහැටි. ඟැඹුරට හිතුවොත් කාටත් හිතෙයි "ෂා! ඒකනම් පුදුමයි".

මං හිතනව වෙලාවක උඹෙත් මගෙත් යාලුකම වගේම ඔහුගෙත් මගෙත් ආදරේ ඇතුලෙත් කොයිතරම් නම් ගල් බොරලුද කියලත්. කේන්තිය, දුක, අසරණකම ඒ නොගැලපීම් අස්සෙන් ඔලුව දාද්දි මට ඇත්තටම "හපොයි!" කියල හිතුන තමා. ඒත් හොඳම යාලුව උඹයි කියන්න මට ගතවෙච්චි කලෙට වඩා අඩු කාලයක් උනත් මගේ ආදරේ ඔහුයි කියන්ඩත් මට කාලයක් ඕන උනා. ඒ කාලෙ ඇතුලෙ අපි නොගැලපීම් හුඟක් අදුරගත්ත උනත් ඒව ගලපන්න උත්සහ නොකල හංදමද මන්ද අද වෙනකනුත් උඹත් ඔහුත් තාම මං එක්ක රැඳිල ඉන්නෙ.ඒක බොහොම අමාරු රාජකාරියක්! මං අකමැති මගෙ අකමැති දේවල් හිටි හැටියෙ හොයාගන්න ගමන් තේරුම් ගන්න එක ඒ බැඳීමෙ වටිනකම. 

අපිව මඟ දාල ගිහින් දුරක නතරඋන එයාලව හරියට දකින්න එයාල අපිට කාලෙ දුන්නනම් 'හොඳම භාගෙ' කියල හිතා උන්න ෆැන්ටසි කැඩිලයන අපූරුව බලාගන්නත් තිබ්බා. 

බැඳීමක් පටන්ගනන්නෙ රහස් ගොන්නක් එක්ක. ඒවා කාලෙ එක්ක 'කවුරුත් දන්න රහස්' වෙද්දි දැනෙන දුකට කියන කතාවක් තමා "ඔයා දැන් වෙනස්" කියලා අපි පිටකරල දාන්නෙ. ඒත්, අමතක කරන්න එපා!, ඒ වෙනස් වීම නෙවේ ඒක තමා නියම විදිය. 

ඒ ඇත්තම විදියට ඔරොත්තුදෙන තාක්කල් බැඳීම බැඳීමක්ම වේවි සත්තකින්ම!.

මේ මං හිතන විදිය 'ඔබ' කියල මට හඳුන්වන්න පුලුවං අනෙක් කවුරුත් කොහොම හිතනවදැ කියල මං නොදන්නව උනත් අපි කවුරුත් දන්නවනෙ 'හිත තේරෙන්නෙ අයිතිකාරයට විතරයි' කියල. 

එකඟ නෑ...? 

කමක් නෑ හෙමීට, හොරෙන් වගේ හිතල බලන්නකෝ කවදාවත්, කාටවත් නොකිවු පුංචිත්තං දෙයක්වත් නැතිවෙන්න බැරිද කියල ඔය හිතෙත්! 

ඒත්, ඒ කියන්නෙ අපේ බැඳීම් දුර්වලයි කියන එක නෙවේ. නොගැලපීම් සහ නොදුටු පැත්තක් එක්ක අපි බැඳීම් වටහාගෙන කියන එක කියලයි මට හිතෙන්නෙ.