Tuesday, August 30, 2011

උඹට දැනෙනවද



ටොට්ටෝ චාං,

මටත් තිබුනා ප්‍රශ්න!

ඉස්කෝලෙ මැයි ගහේ,අපේ පංති තිබ්බ බාලාංශෙ පුංචි පිට්ටනියේ, ඒ ඉසවුව වැහෙන්නම කහපාට මැයි මල්පෙති වැටෙන කාලෙටම ඇයි වහින්නේ?,ලස්සන පෙති චොර වෙලා ගඳ විතරක්ම මතු වෙන්න!. 

මං උත්තරේ දැනගන්නකොට මං ලොකුයි! ඒ කාලෙ ඇන්ද සුදු ගවුම්  හොයා ගන්නවත් නැති තරමට, සමහරවිට හොයා ගත්තත්... හිනායන තරමටම... ඔවු 'හිනා යන තරමටම' මං ආදරේ යැයි නොසිතුන මං ආදරේ කරන ඒ සමය ගැන.  ඒත්....! උත්තරේ හම්බුනේ නෑ මට මං හැබෑවටම උත්තරේ දැනගත්තත්! 

ජනේලය ගාව වාඩිවෙලා කුරුල්ලන්ට කතා කරපු හුරුබුහුටිච්චි! 

මං ආස උනාට මං කතාකරපුව අපේ ගෙවල් ළඟ උන්නූ කුරුල්ලන්න්ට නෑහුනේ, මං කතාකලේ 'හිතිං' හංදනෙ. 

අපරාදෙ! 

බාගදා මගේ හඞ ඇහුනනම් උන් කතාකරයි මන් එක්ක.උන්ට එපා වෙන්නැති, මං එක්ක කියෝල තනියෙම. ඒකද මංදා නොතෙරෙන්නෙ ඒ වචන අද. එදා මට තේරුනා, උඹට වගේම (කියන්නෙපා කටවත්, දැන් මං ලොකුයි නෙව)

ටොට්ටෝ චාං ,

මේ අහන්ඩ.... අපේ ඉස්කෝලෙ වටේම තිබ්බෙ නෑ දවසින් දවස උස යන පන තියන තාප්පයක්.... ,

 මං ආසයි බලං ඉන්න අවුරුද්දක අතීතයක ගල් ගැහිල... උඹ ලොකු උනහැටි ඒ තාප්පේ වගේම.....

මුල්ගුරුතුමා එක්ක කන්දෙන් යමක්, මුහුදෙන් යමක් බඩට දාගෙන! ඉගෙනගත් හැටි, අහන් උන්හැටි  උඹෙ වචන..... 

 හා කියන්ඩ  කෝ ඔහු කොහෙද? කියන්න තියෙන හදවත.... මටත් හෙමීහිට දිගාරින්ඩ!

හ්ම්හ්.... 

උඹව හොයල ගෙනත් දුන්න තාත්ත අද හරි පුදුම 'ඉස්කෝලෙක' අතරමඟ මං දාලා යන්ඩ ගිහිං.... උඹේ ඇතුලෙ ලියවෙච්ච මං ආදරේ අතීතෙක හොයන පුසුඹක් පුස් කනවා.... 

ඔය! උඹට දැනෙනවද පුස් ඟඳ?

මේත් ඉස්කෝලයක්! මං දැං ලොකු උනත්, මඟ ඇරුන ආසම පාඩම් වලට පෙරේතකමේ ඉඳගෙනම ඉගෙනගනිමින් මම තවම 'යථාර්තය'

ටොට්ටෝ චං.... පුංචි, ඳඟ, කලබලකාරි.....

උඹත් දැං ලොකුද? මං හිතන්නෙ මට වැඩිය....

කෝ තවම මං හොයනව 'අවස්ථාවක්'  සීතල කන්පෙත්ත අල්ලලා පිච්චෙන ඇඟිලි නිවා ගන්න.

මම  ආදරෙයි ඒදාටත් වැඩිය උඹව හොයාදුන් තාත්තට, උඹට, උඹේ මුල් ගුරුතුමාට, උඹේ නානාවිද යාලුවන්ට.....

අහා! උඹ නම් ලක් කාරී!

කෝ කොහේද ඒ අතිතය!



TOTTO-CHAN
The Little Girl at the Window
By Tetsuko Kuroyanagi
Translated by Dorothy Britton



2 comments:

  1. අතීතය සිහිනයක් පමණයි~(ඉතිරි පදේ නම් ගැලැපෙන්නෙ නෑ)!

    ReplyDelete
  2. ලස්සනයි කදිමයි...

    ReplyDelete